Czy już czas skończyć to wszystko?

Rozdział XVIII
Koniec Życia?



Studia przerwałem
Za co od rodziców nieźle dostałem
Nie usprawiedliwiałem się
I nie wyznałem powodów tego kroku

Choć chciałem dołączyć się do Dorotki
Jakoś życie nie pozwalało mi się z żoną połączyć

Więc czasem stoję nad jej grobem
I znów co robić nie wiem
Świat kręci się dalej
A ona
Opuściła mnie właśnie
Tak bardzo za nią tęsknię
Śmierci czy przyjdziesz po mnie wreszcie
Niech pogrążę się w nicość
By tylko dotykać mej Dorotki lico
Niech zginę ja
I ma rozpacz
Niech nasze wesele
Rozpocznie się wreszcie
Niech noc poślubna przyjdzie
Niech ...


Więc siedzę sobie przy biurku
I nie myślę o "wujku"
Przede mną leży strzykawka
Która jest dobrze płatna
Zawiera kokainę
Która odbierze mi życie
W ten to zimowy dzień
Chcę odejść stąd
Nie widzę sensu życia
I na tym świecie bycia
Ogarnia mnie pustka wewnętrzna
I myślę że śmierć to nie ucieczka
Lecz skrócenie męki
Pragnę zakończyć życie w sposób prędki

Na koniec sobie za nucę
A później to “lekarstwo” wstrzyknę

Nauczyli nas regułek i dat
Nawbijali nam mądrości do łba
Powtarzali co nam wolno co nie
Przekonali co jest dobre co złe
Odmierzyli jedną miarą nasz dzień
Wyznaczyli czas na pracę i sen
Nie zostało pominięte już nic
Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć

Nauczyli nas że przyjaźń to fałsz
Okłamali że na wszystko jest czas
Powtarzali że nie wierzyć to błąd
Przekonali że spokojny jest dom
Odmierzyli każdy uśmiech i grosz
Wyznaczyli mimowolny nasz los
Nie zostało pominięte już nic
Tylko jakoś wciąż nie wiemy jak żyć

Nauczymy się być sami na złość
Spróbujemy może uda się to
Rozpoczniemy od początku nasz kurs
Przekonamy się czy twardy ten mur
Odmierzymy ile siły jest w nas
Wyznaczymy swoje miejsce i czas
A gdy zmienią się reguły tej gry
Może w końcu odkryjemy jak żyć